Bin bir umut ile yollara  düştün
Yurttan ocağından gurbete göçtün
Gurbetin kahrıyla kocadın çöktün
Aldırmadın babam sen çiçek ektin  

 

Toprağa verdik sevdiklerini

Öğüt bir nasihat dediklerini

İmran köyde yaşar  köklerini

Aldırmadın babam sen ağaç diktin

 

Çınarın kökleri  yaştır kurumaz

Bizim içimiz de çürük bulunmaz

Bilirim ki düşmanların uslanmaz

Aldırmadın babam sen kanal açtın

 

Çocuk yaşta  hep elimizden tuttun

Temelli gidince bizi  unuttun

Bazen yağmur  idin  bazen buluttun

Aldırmadın babam şimşekle çaktın

 

Ter soyu büyüyor  ama  gurbette

Doğup da büyüyen  ölür elbette

Kırmızı karanfil getir sepette

Aldırmadın babam su olup aktın

 

Altı kardeş idik biz yaşıyoruz

Dört oğlan iki kız bir  kalıyoruz

Kem dilleri  böyle biz yakıyoruz

Aldırmadın babam ateşler yaktın

 

Yeşil ovaları terk edip gittin

Sermayeni  kurtlar yediler, bittin

Direndin yılmadın zalime yettin

Aldırmadın babam güzel yol yaptın

 

İki göz odada kalırsın baba

Irgatlıktan  kaldı miras bir aba

Yaşıyoruz  aç tok vardır bir çaba

Aldırmadın babam bir özlem saçtın

 

Der Yusuf’um benim çileli anam

Garip değilsiniz duy yiğit  babam

Hangi bir cevhere, derde ben yanam

Aldırmadın babam yara bıraktın

…………………Benim babam Mıktad Ter

 

Yusuf Ter 11.06.2008

Saat 23:43 İsviçre