Heyecanla,  özlemle dünyaya geldi

Küskünleri barıştırdı

Yastığına  nazarlık takıldı

Yemedi yedirdi, giymedi giydirdi anası.

Soğuklarda yorgan oldu

Aldı geceleri koynuna

Evsizdiler,Sığındılar akrabalarına

Bir tek göz odada

On nüfus

Filistin gibi kokuyordu çocuğun yüzü

 

Anası saklamıştı

Eşinden kalan bir tek emaneti çocuktu

Dilendi kimi zaman sokaklarda

Taşlandı bazen

Yılmadı yaşamaya, yaşatmaya

Yemin etmişti çocuğunu yaşatmaya

Bombalar, kurşunlar sekiyordu sokaklarda

Umudunu aldı gökyüzünden gelen ölüm

Hayata umutla bakmıştı gözü

Filistin gibi kokuyordu  yüzü

 

İnsanlık, sessizce izledi  oynanan oyunu

Vahşet olsa da ölümle yüz yüze yaşadılar

çıkar uğruna parçaladılar

Çocuklar üzerinden pazarlık yaptılar

Hayata umutla bakmıştı gözü

Filistin gibi kokuyordu yüzü

 

Yusuf Ter 14.01.2009

Saat 14:49 İsviçre