Bir kız çocuğu
bakıyor Sahilden ;
çok çok uzaklara
kayıyor gözleri
küçük bir toprakmparçası olan
ve denizin ortasında kalmış
güzel görüntüsüyle
Adalara
Dört yanı sularla çevrilidir adaların
Okuduğunu anımsadı okuduğu coğrafyada ki tanımı
Ama şu anda
Tüm çıplaklığıyla görüyordu adaları.
Parmakları sayıyor
tek tek
bir demir çubuğa dizilmiş olan
Renkli boncukları.
Rengaren boncuklar
Ne de güzel görünüyorlardı.
Haz katıyordu ki
Farklı görünümde boncuklar kızın imgesine…
İlk adını öğrenmenin hazzını
Unutmuyordu.
Aradığı sayılar sonsuzdu belki de
Bitmeyecekti hiç…
Düşündükçe bekli de içinde .
Denizin kıyılara vurduğunda
Bakıyor atlatmamak
Ve
Tadına varabilmek için dalgaladın
Gözünü kırpmıyordu adeta.
Büyülenmiş gibi bakıyordu suyun dansına…
Akılna boncuklar geliyordu aniden
Ve
Aradığı, sayıyı çözmek için
Yeniden sayıyordu boncukları…
Bileğinde de boncuklar vardı
Siyah
Ve
beyaz renklerdeydi bu boncuklar.
Kendisini koruduğuna inanıyordu
Uğuru sayıyordu bu boncukları.
Uğur getirsin diye takıyordur bekli de
Inandığı için nazara
ve
korunmak için nazardan
takmıştı boncukları bileklerine
sakın bileğinde çıkarma demişti
annesi.
Sarı sarı saçları sarkmış
Uzanmıştı bellerine
Düzeltmek için saçlarını
Kullanıyordu tarak gibi ellerini
Eve gelmişti kız çocuğu
O dalmıştı oyununa
Umurunda değildi savaşlar, açlıklar, yoksulluklar.
Yanıbaşında dünyayı seyretmek için
Bulunan antenden habersizdi.
habersizdi
dünyadan olup bitenden.
O yaşmaya bakışlı
oyuna nakışlı
ama her şey
tüm dünyası
çevresiydi onun.
O
Bu haliyle
Seviyordu yaşamayı
Görmeyi
gözlerde taşıdığı bakışları
unutulmayacak kadar çekici
ve
masumdu
Ege Bölgesi’nin kız çocukluğu
YURDUMUN KIZ ÇOCUKLARI VI
Ah kız çocukları
Ne de büyük sorunlar yaşarsınız bedeninizde
Rengarenk giyinirsiniz….
14 yaşında evlendirilirsiniz….
Bazen yar
Bazen bacı
Bazen anne
Bazen dövülen…
Bazen sövülen…
Bazen de uğrunda ölünen olursunuz…
Ah kız çocukarı ah….
Bir kız çocuku bakıyor kırlara
Adını sayıyor bakışlarında çiçeklerin
Yedi bölgenin kız çocuğu bunlar
Yedi bölge
Yedi renk,
yedi kültür
yedi giyim…demektir.
Gül: Yanmak
Menekşe: Anlaşılmamak
Papatya: Dalga geçilmek..
Leylak: Ulaşılmaz..
Lale: Kan
Orkide: Ruhsuzluk
Çiğdem: Umursamazlık
Nergis: Kendini beğenmişlik
Kardelen: Bir günlük vefasız
Hercai: Gün doğumundan gün batımına kısa bir ömür..
Sümbül: Sıradan...
Hanımeli: O duygudan çok uzak
Zambak: Yapaylık..
Kasım patı: Hiçlik
Karanfil: Bencil..
Nar Çiçeği: Hayalperestlik
Nilüfer: Hüzün
Gelincik: Yalnızlık
Berivan: Hasret…
Ah kız çocukları ah…
Sizler gül,
sizler menekşe
sizler papatya
sizler pınar
sizler çiğdem
sizler sümbül,
sizler Nilüfer….
Olursunuz…..
Hepiniz
Ne kadar da güzelsiniz
Ah
Kız çocukları ah……..
Yusuf Ter 07.04.2010
Saat 23:42 İsviçre
